Čemerno: Selo u kojem više nema života
Predsednik Saveza Srba iz regiona Miodrag Linta izjavio je danas da ni posle tri decenije nema presuda za masovni i monstruozni ratni zločin nad Srbima u selu Čemerno kod Ilijaša.
U saopštenju Linta podseća da su pre 31 godinu, 10. juna 1992. godine, pripadnici tzv. Armije BiH napali selo Čemerno u jutarnjim satima, sravnili ga sa zemljom i svirepo ubili 32 srpska civila, uglavnom staraca, žena i dece, među kojima je najmlađa žrtva imala 16, a najstarija više od 80 godina.
Linta podseća da je Sud BiH početkom 2018. godine potvrdio optužnicu protiv 12 osoba, a postupak je i dalje u toku.
„Prošlo je više od pet godina od potvrđivanja optužnice ali još uvek nema presude. To je jedan u nizu dokaza da Sud BiH nije nezavistan i nepristrasan već je u funkciji bošnjačke ratne politike“, poručuje Linta.
On navodi da brojne činjenice potvrđuju da Sud BiH primjenjuje dvostruke aršine.
„Kada se sudi Srbima za navodni ratni zločin izriču se maksimalne kazne, a kada se Bošnjacima sudi za ratni zločin nad Srbima, onda se sudski procesi odugovlače, a kazne su oslobađajuće ili simbolične. Na taj način se najdublje ponižavaju i omalovažavaju srpske žrtve i članovi njihovih porodica“, ističe Linta.
Zločin nad srpskim civilima u danas potpuno pustom selu Čemerno desio se u ranim jutarnjim časovima 10. juna 1992. godine kada su ga napale muslimanske jedinice iz sela Korita, Mahmutovića Rijeke i Orahova.
Pripadnici tadašnje Teritorijalne odbrane /TO/ Breza ubili su 32 srpska civila i vojnika, među kojima je najviše bilo staraca, žena i djece, a selo sravnili sa zemljom.
Najmlađa žrtva imala je 16 godina, najstarija 80.
Tokom napada na Čemerno ubijeni su gotovo svi stanovnici, a počinioci su imali jasnu naredbu pretpostavljenih da u ovom mjestu sve unište.
Kao i u ostalim muslimanskim napadima na srpska sela, i na Čemernu je opljačkano i odneseno sve što se moglo ponijeti. Selo je ostalo razoreno i spaljeno.
Žrtve napada muslimanskih snaga na Čemerno su članovi porodice Bunjevac – Miloš, Mirosava, Ranko, Slavojka, Đorđo, Koviljka, Goran i Rajko.
Ubijeni su i Novko Ćetković, Manojlo Đuka, Gojko Ćurđić, članovi porodice Damjanović – Spasenija, Ranka, Jadranka, Staka i Zdravko, Miroslav i Sreten Janković, Radomir Jevtić, Svetozar Kapetanović, Ljubiša Lazendić.
U napadu mislimanske vojske ubijeni su i Milovan i Žarko Malešević, Nedeljko Mićić, Stanoje Mirković, Miro Pantić, Stana Rašević, Milinko, Janja i Rajko Trifković, dok se ostale žrtve vode kao nestale.
