Rešenje ove dileme leži u činjenici da je kod svakoga drugačije, ali ono što je važnije jeste kako je u Srbiji i kako bi trebalo mi da čestitamo pravilno najveći praznik u hrišćanstvu.
Razlog u raziličitosti ovog izraza proističe od uticaja različitih kulturnih tradicija.
Najčešće možemo čuti – Hristos vaskrse, Hristos vaskrs, Hristos voskrese… su sve pozdravi koje možemo čuti prilikom čestitanja najvećeg hrišćanskog praznika. Ovaj praznik je u našem narodu poštovan od davnina i predstavlja dan kada je Isus Hristos nakon raspeća na krstu, trećeg dana vaskrsnuo iz mrtvih.
Različitos u izražavanju je to zbog raznih uticaja kulturnih i vremenskih tradicija, u kojima smo se nalazili kroz istoriju.
Tako danas imamo Uskrs – srpsko narodno, Vaskrs – staro srpsko književno i crkveno i Voskresenije današnje srpsko crkveno.
Prema današnjem opšteprihvaćenom rečniku matice srpske, najpravilnije bi bilo reći: „Hristos vaskrse“!
Pored toga ispravno je i „Hristos voskrese“.
Izvorni oblici reči kao što su Vaskrs, Vaskrsenije, Vaskrsnuti, Vaskrse potiču iz starog srpkog crkvenog i književnog jezika. Ove reči u prevodu označavaju uskrsnuće, odnosno ustajanje iz mrtvih i ponovno oživljavanje.
Reč Uskrs pripada srpskom narodnom jeziku, u kojem je u veoma davno vreme početno „U“ dobijeno od starog početnog „V“.
Tako da je potpuno ispravno i u duhu našeg srpskog jezika i pravoslavlja čestitati i Usrks, kao i Vaskrs.
